BTzLiFe

Kitap okumak benim için bir vazgeçilmez... Yazın iki günde bir; tatilde ise günde bir kitap bitirirken kışın iş yoğunluğu nedeniyle kitap bitirme ortalamam ayda bir oluyor... İşim de okumak ve yazmak üzerine olunca, vakit bulmakta zorlanıyorum. O yüzden kışın benim için öne çıkan hobbyim tiyatro oluyor... Ben görselliğin ön plana çıktığı oyunlardan çok, oyunculuğun ön planda yer aldığı oyunları seviyorum... O yüzden şehir tiyatroları her zaman öncelikli tercihim oluyor... Şehir Tiyatrolarının bu sene sahneye koyduğu yeni oyunlardan biri İki Arada Bir Yerde... Yazan: Danis Tanovic Uyarlayan/Yöneten: Yıldıray Şahinler Konu: Kısaca bir savaş komedisi... Film savaş bölgesinde geçiyor... Kim neden kimle savaşıyor, bu savaştan çıkarı olanlar kimler, barış isteyenler gerçekten barış istiyor mu gibi soruları; kimi zaman hüzünle kimi zaman ise mizahın yardımıyla güldürerek ele alıyor... İki perdeden oluşan bu oyunu ben sevdim... İnsanın zaman zaman yüreğini burkan bu oyun, tiyatro s...

İnsanın aynı dili konuştuğu arkadaşları olmalı hayatta... Ben bu konuda biraz şanslıyımdır :). Aynı dili konuşabildiğim farklı farklı arkadaşlarım vardır... Benim için yerin zamanın pek önemi yok; her bir arkadaşımla geçirdiğim tüm anlarım çok kıymetlidir... O yüzden vaktim oldukça; gelen tekliflere, organizasyonlara asla hayır demem :). İşte bu gezim de; çok çok çok sevdiğim canım dostumun, şirket arkadaşlarımızla böyle bir gezi planlıyoruz, gelir misin demesi ile start aldı... Fikri duyduktan birkaç dakika sonra biletimi almıştım :). Genelde kalabalık gruplarla tatil/gezi yapmak biraz risklidir... Mutlaka grubun ahenkini bozan birileri çıkar ancak 13 kişilik gezi grubumuzla daha önce Van'a da gitmiştim... Dolayısıyla şahane bir tatil olacağından emindim :). Aslına bakarsanız Batum'a da önce de gitmiştim... Trabzon ve Rize'yi ise neredeyse hiç merak etmiyordum... Batum için düşüncelerim hala aynı ancak... Özellikle Rize'nin yaylalarına olan önyargımdan ben bi...

Aslına bakarsaniz; hayatta hepimizin bazı sırları vardır... Kimi zaman bu sırlar büyük kimi zaman ufak olabilir... Kimseye soyleyemedigimiz uzuntulerimiz vardır. .. Neden bu yükü içimizde tutarız bilmem... Sanırım kendimizi hayata karşı korumak istiyoruz... İşte Sinan Akyüz kitabında bu sırların yüzeye çıkışını anlatıyor... En yakınım dediginiz; yatağınızi paylaştığınız kişiyi ne kadar tanıyorsunuz? En tanıdığınıza inandığıniz kişiyi dahi sadece onun anlattığı kadar taniyoruz aslında... Kitabın konusu bence muazzam... Lakin galiba ben anlatış şeklini çok sevemedim... Tabiki yazarın kalemine sağlık... Ancak kitap baştan sona dialog ile geçiyor. ... Çok beti...