BT Kim / Özgeçmiş

Gözlerimi 1983 yılında Çanakkale'nin Biga ilçesinde açmışım... İlkokul üçe kadar Biga'nın komşu ilçesi Çan'da büyüdüm. Çanakkale taraflarını bilen tahmin edebilir; çocukluğum sokaklarda özgürce oynayarak geçti... Güzel anılarla dolu Çan'ı; ablamın Anadolu Lisesi'ne kazanmasını takiben bırakarak, Balıkesir'e taşındık.

Tam tipik bir çekirdek aileyiz; annem babam ablam ve ben... Ailenin en küçüğü, hiç büyümeyeni ben :). Annem ve babam iki kız evladına sahip olmanın büyük şans olduğuna inanırlar; hayatları boyunca en büyük hedefleri, ablamla benim güzel okuyup, mesleğimizi elimize almamızdı. Bu uğurda annem ablam ben, ablamın Anadolu Lisesi okuması amacıyla Balıkesir'e taşındık ve babam için uzun yıllar Çan-Balıkesir arasında mekik dokuma başladı.

Ben... Memnundum halimden, kendimi bildiğim günden beri girdiğim yeni ortamlarda hiç sıkıntı yaşamadım. Balıkesir'de de muhteşem arkadaşlarım harika günlerim oldu.

Sonra... tam Anadolu Lisesini kazanıp, hazırlığı bitirmiştim ki; ablam İstanbul'da üniversite kazandı... Tabi ki kızlarını okutmayı birinci hedef getiren ailem; hiç düşünmeden İstanbul'a taşındı. Ve benim İstanbul'daki hayatım Orta 1. sınıfla başladı...

Balıkesir kadar kolay olmadı bu şehire alışmam; Kadıköy meydanı gördüğüm anı, o kalabalığı asla unutamam mesela... Balıkesir'de neredeyse bir otobüsle tüm şehri turlarken; onlarca otobüs duruyordu... Annemin elini tuttuğumu hatırlıyorum... Güzel günlerdi...

Sonra tabiki alıştım bu güzel şehre; o kalabalığa...Ve lise bitti; tek bir tercihim tek bir isteğim vardı, hayallerim gerçek oldu ve Marmara Üni. Hukuk ile universiteye adım attım. Çok severek okudum ve hala sevgili okulumda Doktora yaparak severek okumaya devam ediyorum. Bitmeyen eğitim sürecim boyunca; İstanbul Ticaret Üni.'de yüksek lisans yaptım, İngiltere'de Ticaret Hukuku Diploması aldım, Açık Öğretimde Dış Ticaret bitirdim ve doktorada tez aşamasına geçtiğim zaman son hedefim psikoloji okumak... Kısmet :). Nefesim yettiği yere kadar okumak, öğrenmek, keşfetmek istiyorum. Bu da benim hobim sanırım :).

Avukat oldum. Tüm dünyada sevdiği işi yapan kaç insan var bilmiyorum ama ben o şanslı kesimdenim. Zor günlerde beni tekrar bu yaşamın içine atan; ofisimi işimi okulumu ailemi yani hayatımı seviyorum... Mutluyum. Hayatın yaşadıkça güzel olduğunun farkındayım ve nefes aldığım her saniyeyi bu farkındalık ile yaşıyorum.

Sanmayın ki bu farkındalık kendiliğinden oluştu... Hayat süprizlerle dolu...