Ufak Bir Hikaye...

Hikaye şöyle başlar...

Günlerden birgün bir kız bir oğlanı, o oğlan da kızı sevmiş... Gel zaman git zaman bu oğlanla kız evlenip, yuva kurmaya karar vermiş... Hayal o ya... Her ikisi de evlilikten mutlu olmak istemiş...

Ne yazık ki hayaller her zaman gerçek olmuyormuş...

Evliliklerinin ilk gününden bu yana başlayan kişilik , kültür , hayata bakışı , yaşam biçimi gibi etmenler tartışmalara sebep olmuş... Yaşanan tartışmalar, oğlanın akıl almaz öfke nöbetleri , manipülasyonları, duygusal ve fiziki şiddeti ile devam etmiş... Kız kimselerle görüşemez, işi ile ilgilenemez , devamlı ağlayan, istediğini giyemeyen , mutsuz,  kendine güveni olmayan ruhsuz birine dönüşmüş... Yaşadıklarını ise kimseye anlatmıyormuş... Birileri duyup uzulmesin istiyormuş... Her şey süper diyormuş ailesine ve konuşmasına izin verilen bir kaç arkadaşına...

Her akşam durduk yere eşi tarafından çıkarılan kavgalarda, ağlamaktan bayıldığı bile olmuş... Tüm bu süreçte ise bir zamanlar aşık olduğu adam , kızı aglattiktan sonra devamli "ben bir şey yapmadım, kolunu bir yere çarptın, ben seni seviyorum" diyerek özü r diliyormuş...

Gel zaman git zaman yıllar yılları kovalamış...

Bir akşam bu adam hiçbir sebep yokken kıza saldırmış .. . Kız o kadar bağırmış ki sesi kısılmış, kolları yaralanmış... Odasına kaçmış... Sonra uyuya kalmış, ağlaya ağlaya... Sabah adam uyandırmış, ben gidiyorum,gelince surat asma diye de uyarmış...

Kız salona gitmiş , koltuğa oturmuş , aglıyormuş .. Bir an düşünmüş.... Hayat ne zor ; Allahım canımı al kurtar beni demiş...
Tam o sırada telefon çalmış...

Kız hayatının değişmek üzere olduğunu bilmiyormuş. ..

Telefonu açmış ... Kontrol e gittiği doktor arıyormuş ..Merhaba demiş doktor, test Sonuçlarınız çıktı ... Kız şaşırmış ... Gelecektim hafta içi neden aradınız demiş... Doktor bugün gelin, acil ameliyat olmanız gerek demiş...Kızın sesi zaten bir gece önce  kısılmış... Şimdi iyice sessiz... Doktor "Kansersiniz" demiş hem de bir çırpıda... Kız nasıl olur demiş... Doktor merak etmeyin öldürmez demiş... Peki demiş kız... Peki...

Ölüm bu kadar kolay dile gelir mi? Hayat 1 saniyede değişir mi? Bir kaç saniye önce ağlarken hayattan bıkan kız şimdi sadece yaşamak istiyormuş... Meğer nefes aldığı her an ne kadar da degerliymis...

Doktorlar demişler ki  ya genetik ya da uzun süreli stres, üzüntü sonucu bağışıklığın çökmesi ile olur bu...

Sonra mı? Kız ameliyat olmuş, bir sürü tedaviler geçirmiş...  iyileşmiş... Bedenen artık bir organı yokmuş,  her gün ilaç içiyor muş, fiziki zorluklar yaşıyormuş ama iyileşmiş... Ruhu varmış artık...

Oğlan mı? Kızın tedavisi boyunca çenesi hiç durmamış...Hep hakaret etmiş bağırmış hor görmüş ... Kız cok ağlamış ameliyatliyken bile... Sonra bir melek belirmis hayatinda... Boyle aglamaya devam edersen bu hastalik baska organina sicrar ... Peki o zaman ne yapacaksin demis... Kiz meleğin söylediklerini aynen oglana söylemiş. .. Oğlan gülmüş... Hakaret etmiş... Demiş ki artık fiziksel olarak da yaralısin;  bana mahkumsun; katlanacaksin...

Kiz hayatına dışardan bakmaya karar vermiş. .. Farketmis ki ya ruhu olacak ya ruhu uçacak... Ve sonunda başta yapması gerekeni yapıp oğlanı terk etmiş...

Hikaye bu ya... Bir kac zaman sonra kız yeniden doğmuş... Söz vermiş kendine; bu yeni hayatında nefes almanın değerini asla unutmayacakmis...

Ve hikaye burda bitmiş... Belki de yenidrn başlamış... Kim bilir...

Kıssadan hisse... Siz siz olun nefes aldığınız her anı hissedin yaşayın... Evet hayat zor ama her şeye rağmen yaşamak çok güzel... Negatif insanlardan uzak durun... Mümkünse aşık olun ama sizi hep gülümseten birine... ♡♡♡ Hayat yaşadıkça güzel...



BtzLife