Tiyatro Zamanı; Ölü Adamın Cep Telefonu / Sarah Ruhl

"Ansızın ölen bir adam ve tüm hayatını kontrol eden bir cep telefonu. Eğer cep telefonunuz siz bu dünyadan ayrıldığınızda başkalarının eline geçerse yaşamaya devam edebilir misiniz? Eğer cep telefonunuz yaşadığınız süre içinde tüm hayatınızı kontrol etmeye başlamışsa, kendi varlığınızı gerçekten ispat edebilir misiniz? Ya da siz öldükten sonra tüm kontrolü başkası ele geçirirse, kim ve ne olduğunuzu nasıl kanıtlayabilirsiniz? Daha da vahim olanı, bir makine tüm hayatınızı kontrol altına alırsa ondan nasıl kurtulabilirsiniz? Ölü Adam Gordon, rastlantı sonucu Gordon'ın telefonu eline geçen Jean, Gordon'ın zavallı kardeşi Dwight, tuhaf annesi Bayan Gottlieb, çatlak karısı Hermia ve telefonun peşindeki sevgilisi Carlotta tüm bu soruların cevaplarını veriyor(mu acaba?)!!!"  şeklinde oyun özetlenmiş İstanbul Büyükşehir Belediyesi şehir tiyatrolarının internet sitesinde...

Oyunun özeti bu ama bana sorarsanız; oyun tek cümle ile Hermia karakterine can veren Pelin Budak'ın sahnede parlamasından ibaret...

Tiyatro izleyicileri bilirler, oyunun sonunda alkış mühimdir. O yüzden hiçbir tiyatro izleyicisi erken çıkmaz oyundan... Bu alkışlar devam ederken oyunun baş rol oyuncuları selam verirken arada ıslıklar çogalır, bravo sesleri yankılanır, alkışlar daha da kuvvetlenir... İşte uzun zamandır izlediğim oyunlar arasında ilk defa bu yan karakterlerden biri için gerçekleşti... Hermia gibi bir karakteri bu denli yıldız haline getiren, tüm izleyenleri kendine hayran bırakan Pelin Budak'ı ben bir kez daha ayakta alkışlıyorum...

Gelelim oyuna... Bence çok daha keyifli geçebilecek bir oyun, bir az sıradanlaşmış... Gerçi bunun sebebi hazırlıksız izlemem de olabilir. Zira ben Sirke Tadında Böğürtlen Reçeli oyununa gitmiştim ancak oyunculardan birinin rahatsızlığı dolayısıyla iptal edilerek yerine Ölü Adamın Cep Telefonu oyunu perde denildi... Dolayısıyla ne kadar sürede hazırlanıldı pek emin değilim... Belki o yüzden biraz enerjisi düşük idi bazı oyuncuların...

Bana sorarsanız ben yine tavsiye ederim; gidin izleyin... Zaten söz konusu tiyatro ise tavsiye etmeyeceğim bir oyun da olamaz... Tiyatro çok sevmeyen varsa aranızda, bu oyundaki müzikler için bile gidilebilinir... Çok keyifli dakikalar geçireceğiniz kesin...

Tiyatro bir yaşam biçimi... Tam da bu yüzden Şehir Tiyatroları hiç bitmesin...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Teyzenin Mektubu...

Resim
Teyzem... Kuzum... Annem... Yaşamım... Nefesim... Mutluluğum... Bu hayatta vazgecemeyecegim tek varlık... Şimdi sen üç yaşına doğru geri sayiyorsun... Hayatın en başında; ilerde hatirlamayacagin ama bizlerden anılarını dinleyecegin yaşlardasin... Çok masum çok sevgi dolusun... Öyle ki gülen gözlerine saatlerce bakabilirim; yine de doymamam... Annenle babanın bu hayatta yaptıkları en büyük güzelliksin:) Sen... Dünyaya gelmeden önce; teyzelik bana sadece sözde gelirdi... Derler ki anne yarisidir. .. Bunun tek sebebinin kız kardeşinin çocuğu olmak olduğunu düşünürdüm... Kabul etmem gerek... Annenin karnindayken de pek kavrayamamistim durumu... Belki de annen zor bir hamilelik geçirdiği için ona daha çok odaklandigimdan olabilir... Bilmiyorum... Ama sen yaşamımıza; yaşamıma dahil olunca... Dünyalara bedelmiş teyzelik... Oğlumsun... Anne yarısı ne demek... Hayatımsın sen... Aniden plansizca girdin aramıza... Doğumun da öyleydi... Ben evde sulu köfte yapıyordum mesela :). Ablam ...
Devamı

Spor Zamanı !!! Bir 10k Macerası... Vol 1. Aydınlanma

Yaklaşık 5 aydır, çeşitli mecralardan hem çalışıp hem yürüyüş, koşu yapan kişileri takip ediyorum... Beni tanıyan bilir... Benim genlerimde kıskançlık yoktur; yani sanırım yaratılırken o gene gerek görülmedi bende... O nedenle hiç kimseyi hiç bir şeyi kıskanmam... Ama belki de ömrümde ilk defa, bu denli güzel spor yapanlara imrendim...  Ben de bir çoğunuz gibi, defalarca spor salonuna yazılıp gitmeyenlerdenim :). Bir de devamlı "benim hiç vaktim yok ki, ben çalışıyorum ki" gibi klişe cümlelere sığınmayı yıllardır çok sevmişimdir... 2 yıl önce yaşadığım rahatsızlık ile, hayatımı baştan yazdım... Benim için birinci öncelik ruhen arınmaydı... İlk olarak ruhumu temizledim, devamlı negatif enerji ile dolaşan insanlara karşı kendime bir kalkan oluşturdum, öyle ki artık insanları uyarır hale geldim... Negatif konuşacaksan sus demeye başladım...  Tamam ruh arındı ama son 5 aydır artık beden de arınmak istiyordu... Spor ama nasıl başlamalı, nasıl alışkanlık edinmeli derke...
Devamı

Yoga ve DeğişEn Hayatım...

Resim
Uzun zamandır; özellikle instagram üzerinden mesaj alıyorum... Bu enerjiyi nerden buluyorsun, sen hiç uyumuyor musun, gerçekten hepsini yaptın mı... Herkese aynı cevabı veriyorum; Yoga sayesinde... Sonra farkettim ki aslında yoga bir çoğumuzun kafasında bir "sosyete" sporu, kadınların "kilo" verme umudu... Neden bu algılar böyle oluştu bilmiyorum ama yoga gerçekten sadece bir öze dönüş... Bu kadar... Basit... Yogaya nasıl başladım... Evet, ben de bu yazıyı okuyacak çoğu kişi gibi senelerce salonlara yazıldım gittim gitmedim gittim gitmedim... Hep bir kilo sorunum oldu; daha 30 yaşında da tiroidim ve 65 lenfim komple alındı... Hayat bana mı karşısın sen hep :).  Tiroidsiz hayatı, neler yapmak gerektiğini, kanserle mücadeleyi... Hepsini vakit buldukça yazacağım... Ama neyse ... öyle böyle derken geçirdiğim ameliyat sonucu bir omzumda kalıcı bir hasar meydana geldi... Ooo neler denmedi ki, yüzemezsin, agır kaldıramazsın, boynun yamulur, omzun düşer.... Off off......
Devamı